dyk

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
1. Dyk; 2. land; 3. water.

Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  dyk     dyke    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  dykie     dykies  

Woordafbreking

dyk

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

'n Mensgemaakte keerwal wat ontwerp en gebou is om 'n gebied teen hoë water te beskerm.

    Voorbeeldsinne

Die Afsluitdyk is 'n dyk in Nederland wat sedert 1932 die Ysselmeer (die voormalige Suidersee) van die Waddensee afsluit.

    Vertalings

  Vertalings:    dyk
Engels: dike(en), bank(en)
Nederlands: dijk(nl)

Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor dyk.