eerbiedig

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans (af)

Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   eerbiedig     eerbiedige     eerbiedigs    
Vergrotend   eerbiediger      
Oortreffend   eerbiedigste  

Woordafbreking

eer•bie•dig

Byvoeglike naamwoord

    Betekenisse

Eerbied koester of vertoon; met agting en respek handel.

    Voorbeeldsinne

Een van die eerbiedigste dinge in die lewe van 'n Jood is om die sabbat te onderhou.[1]

    Sinonieme

respekvol

    Antonieme

oneerbiedig

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: reverent(en) respectful(en), courteous(en), well-mannered(en)
Nederlands: eerbiedig(nl)
Bywoord
Stellend   eerbiedig  
Vergrotend   eerbiediger  
Oortreffend   eerbiedigst  

Bywoord

    Betekenisse

Op eerbiedige wyse

    Voorbeeldsinne

Die man het eerbiedig sy hoof gebuig voordat hy begin bid het.
  Vertalings:   
Engels: reverently(en), respectfully(en)
Nederlands: eerbiedig(nl)
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  eerbiedig 
Verlede Tyd  ek   het geëerbiedig        

Werkwoord

    Betekenisse

Eerbied hê of wys; respekteer; niks doen wat teen iemand se wil is of op sy regte inbreuk maak nie.

    Voorbeeldsinne

Dis belangrik om plaaslike tradisies en gebruike te eerbiedig.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: honor(en)
Nederlands: eerbiedigen(nl)

Verwysings

  1. Bewyse oor die Christelike geloof Josh McDowell Christelike Uitgewersmpy, 2005, ISBN 1431608831, ISBN 9781431608836