er

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Turks (tr)

Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief er erler
Genitief erin erlerin
Datief ere erlere
Akkusatief eri erleri
Lokatief erde erlerde
Ablatief erden erlerden
Verdere verbuigings: er (verbuiging)

Met Arabiese letters

ار , meervoud: ارلر

Uitspraak

IPA: [ɛɹ], genitief: [ɛˈrɪn], datief: [ɛˈrɛ], akkusatief: [ɛˈrɪ], lokatief: [ɛrˈdɛ], ablatief: [ɛrˈdɛn]; meervoud: [ɛrˈlɛɹ], genitief: [ɛrlɛˈrɪn], datief: [ɛrlɛˈrɛ], akkusatief: [ɛrlɛˈrɪ], lokatief: [ɛrlɛrˈdɛ], ablatief: [ɛrlɛrˈdɛn]

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. Man, volwasse manlike persoon.
  2. Man, iemand wat tot 'n leër, die bemanning van 'n skip, ens. behoort.

    Sinonieme

  1. erkek
  2. nefer