Gaan na inhoud

gesellig

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   gesellig     gesellige     geselligs    
Vergrotend   geselliger     geselligers  
Oortreffend   geselligste  
ge•sel•lig
  1. Wat graag met ander omgaan; wat van gesels nou; sosiaal aangenaam.
  2. Waar mense lekker kan kuier en gesels; knus en onderhoudend; warem en gerieflik.
  1. Sy het 'n gesellige en vriendelike persoonlikheid.
  2. Die kaggel het 'n gesellige atmosfeer geskep.
geselligheid

    Vertalings

  Vertalings:    gesellig
Engels: sociable(en), cosy(en)
Nederlands: gezellig(nl)


Bywoord
gesellig
Op 'n vriendelike en opgewekte manier; vertroulik en gemoedelik.
Ons het gesellig om 'n vuur gekuier.

    Vertalings

  Vertalings:    gesellig
Engels: sociable(en), cosy(en)
Nederlands: gezellig(nl)