halter

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
[3] 'n Langpoot-muggie met halters
[4] Halter (gewigoptel)

Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  halter     halters    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  haltertjie     haltertjies  

Woordafbreking

hal•ter

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. Die koptuig van 'n ry-, pak- of skoudier
  2. 'n Galgtou of strop
  3. (biologie) Die rudimentêre knuppelvormige agter- of voorvlerke van tweevlerkiges (op Wikispecies Diptera) wat as balansorgane funksioneer
  4. (sport) 'n Stok met twee gewigte wat gebruik word by gewigoptel
  5. (figuurlik) 'n Belemmering

    Voorbeeldsinne

  1. Skoudiere word aan halters gelei.

    Sinonieme

koptuig

    Afgeleide woorde

halterketting
halterriem
perdehalter
stalhalter

    Vertalings

  Vertalings:   1. Die koptuig van 'n ry-, pak- of skoudier
Duits: Halfter(de)
Engels: halter(en)
Italiaans: capezza(it)
Nederlands: halster(nl)
Sweeds: grimma(sv)
  Vertalings:   3. Rudimentêre knuppelvormige agter- of voorvlerke
Nederlands: halter(nl)
  Vertalings:   4. Gewig
Nederlands: halter(nl)