vokatief

Byvoeglike naamwoord
Predikatief	vokatief
Attributief	vokatiewe
Partitief	vokatiefs
Gesubstantiveer
Enkelvoud	Meervoud
vokatiewe	vokatiewes
Intensiewe vorm

Uitspraak

IPA:

byvoeglik: predikatief: [vukɑˈtif], attributief: [vukɑˈtivə], partitief: [vukɑˈtifs]

gesubstantiveer: [vukɑˈtivə], meervoud: [vukɑˈtivəs]

Met Arabiese letters

byvoeglik: predikatief: ڤُوَكَاتِیفْ , attributief: ڤُوَكَاتِیڤِی , partitief: ڤُوَكَاتِیفْسْ

gesubstantiveer: ڤُوَكَاتِیڤِی , meervoud: ڤُوَكَاتِیڤِسْ

Spelling tot 1909

byvoeglik: predikatief: wókatief, wókatiif; attributief: wókatiwe, wókati-we; partitief: wókatiefs, wókatiifs

gesubstantiveer: wókatiwe, wókati-we; meervoud: wókatiwes, wókati-wes

    Betekenisse

Wat betrekking het of die funksie het van 'n vokatief.

    Sinonieme

vokatiwies

    Vertalings

Vertalings:    vokatief
Duits: vokativisch(de)		Engels: vocative(en)

Enkelvoud	Meervoud
vokatief	vokatiewe

Uitspraak

IPA: [ˈvuə̯kɑtif], meervoud: [ˈvuə̯kɑtivə]

Met Arabiese letters

ڤُوَكَاتِیفْ , meervoud: ڤُوَكَاتِیڤِی

Spelling tot 1909

wókatief, wókatiif; meervoud: wókatiwe, wókati-we

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. Die naamval van die angesproke persoon; aanroepvorm, aanspreekvorm.
2. Woord in die vokatief.

    Sinonieme

1. vyfde naamval

    Afkorting

1. vok.

    Vertalings

Vertalings:    vokatief
Duits: 1 Vokativ(de); 1, 2 Ruffall(de), Anredefall(de) Engels: 1 vocative case(en); 1, 2 vocative(en) Kasjoebies: 1 wòłiwôcz(csb); 1, 2 wòkatiw(csb) Latyn: 1 casus vocativus(la); 1, 2 vocativus(la)		Nederlands: 1 vijfde naamval(nl); 1, 2 vocatief(nl) Russies: 1 звательный падеж(ru) (zwatelnij padezj) Turks: 1 nida durumu(tr) Yslands: 1 ávarpsfall(is)