lokatief

Byvoeglike naamwoord

Byvoeglike naamwoord
Predikatief	lokatief
Attributief	lokatiewe
Partitief	lokatiefs
Gesubstantiveer
Enkelvoud	Meervoud
lokatiewe	lokatiewes
Intensiewe vorm

Uitspraak

IPA:

byvoeglik: predikatief: [lukɑˈtif], attributief: [lukɑˈtivə], partitief: [lukɑˈtifs]

gesubstantiveer: [lukɑˈtivə], meervoud: [lukɑˈtivəs]

Met Arabiese letters

byvoeglik: predikatief: لُوَكَاتِیفْ , attributief: لُوَكَاتِیڤِی , partitief: لُوَكَاتِیفْسْ

gesubstantiveer: لُوَكَاتِیڤِی , meervoud: لُوَكَاتِیڤِسْ

Spelling tot 1909

byvoeglik: predikatief: lókatief, lókatiif; attributief: lókatiwe, lókati-we; partitief: lókatiefs, lókatiifs

gesubstantiveer: lókatiwe, lókati-we; meervoud: lókatiwes, lókati-wes

    Betekenisse

1. Wat betrekking het of die funksie het van 'n lokatief.

2. Plekaanduidend.

    Sinonieme

1. lokatiwies

    Vertalings

Vertalings:    lokatief
Duits: lokativisch(de)		Engels: locative(en)

Enkelvoud	Meervoud
lokatief	lokatiewe

Uitspraak

IPA: [ˈluə̯kɑtif], meervoud: [ˈluə̯kɑtivə]

Met Arabiese letters

لُوَكَاتِیفْ , meervoud: لُوَكَاتِیڤِی

Spelling tot 1909

lókatief, lókatiif; meervoud: lókatiwe, lókati-we

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, wat in 'n plek of by 'n plek aandui.
2. Woord in die lokatief.

    Afkorting

1. lok.

    Vertalings

Vertalings:    lokatief
Duits: 1 Lokativ(de); 1, 2 Wofall(de) Engels: 1 locative case(en); 1, 2 locative(en) Faroëes: 1 staðarfall(fo) Kasjoebies: 1 môlnik(csb); 1, 2 lokatiw(csb) Latyn: 1 casus locativus(la); 1, 2 locativus(la) Limburgs: 1, 2 richtingsval(li)		Nederlands: 1, 2 locatief(nl) Russies: 1 местный падеж(ru) (mestnij padezj) Turks: 1 kalma durumu(tr), mefulünfih(tr) Turks (Osmaans): 1 مفعول فيه(osm) (mefulünfih) Yslands: 1 staðarfall(is)