vokatief

Byvoeglike naamwoord
Trap	Predikatief	Attributief	Partitief
Stellend	vokatief	vokatiewe

Uitspraak

IPA: [ˈvuə̯kɑtif, vukɑˈtif], attributief: [ˈvuə̯kɑtivə, vukɑˈtivə]

Met Arabiese letters

ڤُوكَاتِیفْ , ڤُوَكَاتِیفْ attributief: ڤُوكَاتِیڤِی , ڤُوَكَاتِیڤِی

    Betekenisse

Wat betrekking het of die funksie het van 'n vokatief.

    Sinonieme

vokatiwies

    Vertalings

Vertalings:    vokatief
Duits: vokativisch(de)		Engels: vocative(en)

Selfstandige naamwoord

Enkelvoud	Meervoud
vokatief	vokatiewe

Uitspraak

IPA: [ˈvuə̯kɑtif, vukɑˈtif], meervoud: [ˈvuə̯kɑtivə, vukɑˈtivə]

Met Arabiese letters

ڤُوكَاتِیفْ , ڤُوَكَاتِیفْ meervoud: ڤُوكَاتِیڤِی , ڤُوَكَاتِیڤِی

    Betekenisse

1. Die naamval van die angesproke persoon; aanroepvorm, aanspreekvorm.
2. Woord in die vokatief.

    Vertalings

Vertalings:    vokatief
Duits: Vokativ(de), Ruffall(de), Anredefall(de) Engels: vocative(en) Kasjoebies: wòłiwôcz(csb), wòkatiw(csb)		Russies: звательный падеж(ru) (zwatelnij padezj) Turks: nida durumu(tr)