genitief

Byvoeglike naamwoord
Predikatief	genitief
Attributief	genitiewe
Partitief	genitiefs
Gesubstantiveer
Enkelvoud	Meervoud
genitiewe	genitiewes
Intensiewe vorm

Uitspraak

IPA:

byvoeglik: predikatief: [χinəˈtif], attributief: [χinəˈtivə], partitief: [χinəˈtifs]

gesubstantiveer: [χinəˈtivə], meervoud: [χinəˈtivəs]

Met Arabiese letters

byvoeglik: predikatief: خَِینِیتِیفْ , attributief: خَِینِیتِیڤِی , partitief: خَِینِیتِیفْسْ

gesubstantiveer: خَِینِیتِیڤِی , meervoud: خَِینِیتِیڤِسْ

Spelling tot 1909

byvoeglik: predikatief: génitief, génitiif; attributief: génitiwe, géniti-we; partitief: génitiefs, génitiifs

gesubstantiveer: génitiwe, géniti-we; meervoud: génitiwes, géniti-wes

    Betekenisse

Wat betrekking het of die funksie het van 'n genitief.

    Sinonieme

genitiwies

    Vertalings

Vertalings:    genitief
Duits: genitivisch(de)		Engels: genitive(en)

Enkelvoud	Meervoud
genitief	genitiewe

Uitspraak

IPA: [ˈχiə̯nətif], meervoud: [ˈχiə̯nətivə]

Met Arabiese letters

خَِینِیتِیفْ , meervoud: خَِینِیتِیڤِی

Spelling tot 1909

génitief, génitiif; meervoud: génitiwe, géniti-we

    Betekenisse

1. Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, waardeur 'n besitting aangedui word; besitsvorm.
2. Woord in die genitief.

    Sinonieme

1. tweede naamval

1. gen.

    Vertalings

Vertalings:    genitief
Duits: 1 Genitiv(de), Genetiv(de); 1, 2 Wesfall(de) Engels: 1 genitive case(en); 1, 2 genitive(en) Kasjoebies: 1 rodzôcz(csb); 1, 2 genytiw(csb) Latyn: 1 casus genetivus(la), casus genitivus(la); 1, 2 genetivus(la), genitivus(la) Nederlands: 1 tweede naamval(nl); 1, 2 genitief (nl)		Russies: 1 родительный падеж(ru) (roditelnij padezj) Turks: 1 tamlayan durumu(tr), muzafunileyh(tr) Turks (Osmaans): 1 مضاف اليه(osm) (muzafunileyh) Yslands: 1 eignarfall(is)

	Enkelvoud	Meervoud
Naamwoord	genitief	genitieven
Verouderde vorme
Genitief	genitiefs	genitieven
Datief	genitief	genitieven

Uitspraak

IPA:

Nederlands: [ˈγ̊eːnitif, ˈγ̊eɪ̯nitif], meervoud: [ˈγ̊eːnitiv̊ə(n), ˈγ̊eɪ̯nitiv̊ə(n)]

Belgies: [ˈʝeːnitiˑf], meervoud: [ˈʝeːnitiˑv̊ə(n)]

    Betekenisse

1. Genitief, 'n vorm van 'n woord in flekterende tale.
2. Genitief, 'n woord in die genitief.

    Sinonieme

1. tweede naamval