Türk
Voorkoms
| Byvoeglike naamwoord |
|---|
| Türk |
| Substantiveerde verbuigings: Türk (verbuiging) |
- تورك
- IPA: [tʏrkʲ]
- Turks, van, betreffende die Turke.
- Turks, van, afkomstig uit, behorend tot, eie aan Turkye.
- Turks, van, betreffende die Turkse taal.
| Naamval | Enkelvoud | Meervoud |
|---|---|---|
| Nominatief | Türk | Türkler |
| Genitief | Türkün | Türklerin |
| Datief | Türke | Türklere |
| Akkusatief | Türkü | Türkleri |
| Lokatief | Türkte | Türklerde |
| Ablatief | Türkten | Türklerden |
| Verdere verbuigings: Türk (verbuiging) | ||
- تورك , meervoud: توركلر