Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Stamtye
|
herroepen |
herriep |
herroepen
|
Tydvorme
|
Persoon |
Teenwoordige Tyd |
Verlede Tyd
|
ik |
herroep |
herriep
|
jij, u |
herroept
|
hij, zij, het |
herroept
|
wij, jullie, zij |
herroepen |
herriepen
|
Gebiedende Wys |
Voltooide deelwoord |
Onvoltooide deelwoord
|
herroep |
herroepen |
herroepend
|
|
-
- her•roe•pen
- Die geldigheid van 'n uitspraak of edik intrek.
- Oorganklike werkwoord.
- Die voltooide deelwoord kan attributief gebruik word.
- Sterke werkwoord van klas sewe.
- Onskeidbare werkwoord .
- «Hij heeft zijn verklaring herroepen.»
- Hy het sy verklaring ingetrek.