leem

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Swaelneste in 'n wal van leemgrond.

Afrikaans (af)

Etimologie

Sedert die 10de eeu uit Oudnederlands as leim opgeteken. Afkomstig van Proto-Germaans *lai-ma- (modder). Moontlik met Latyn limus (vuil, slyk) verwant.[1]
Enkelvoud Meervoud
  leem      

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

(geologie) Vrugbare grond wat hoofsaaklik klei en meer as 20% sand bevat, wat kleiagtig (kniebaar) is as dit nat word en nie maklik water deurlaat nie.

    Sinonieme

leemgrond

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: loam(en)
Nederlands: leem(nl)

Verwysings