onteenseglik
Voorkoms
Byvoeglike naamwoord | |||
---|---|---|---|
Trap | Predikatief | Attributief | Partitief |
Stellend | onteenseglik | onteenseglike |
- on•teen•seg•lik
- Sonder twyfel; wat seker is en nie ontken kan word nie.
- ’n Mens moet hulle toelaat om iets onteenseglik doms of gemeens aan te vang en dan – woeps! weg is hulle.
Vertalings: onteenseglik | |||
---|---|---|---|