sondig

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans[wysig]

Byvoeglike naamwoord[wysig]

sondig

  1. Wat volgens godsdiens as verkeerd of immoreel beskou word.
    Sondige mense/dade/gedagtes.
    'n Sondige lewe lei.

Bywoord[wysig]

sondig

  1. Sondig dink/optree.

Werkwoord[wysig]

sondig

  1. Om die morele kode van 'n godsdiens te oortree of die voorskrifte daarvan nie nakom nie; verkeerd of immoreel optree.
    Om te sondig.
    Sy het gesondig.

Verwysings[wysig]

  • Afrikaanse woordelys en spelreëls, 11de, verbeterde en omvattend herbewerkte uitgawe. Pharos Woordeboeke. 2007. ISBN 978-1-86890-207-1.
  • Handwoordeboek van die Afrikaanse Taal, 6de uitgawe. Pearson. 2015. ISBN 978-1-77025-700-9.