Gaan na inhoud

uitsterf

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  uitsterf 
Verlede Tyd  ek   het uitgesterf    
Teenwoordige deelwoord uitsterwende     
uit•sterf
Die proses waartydens alle individue van 'n spesie doodgaan en die spesie as 'n geheel ophou bestaan.
Die oomblik van uitsterwing word gewoonlik beskou as die dood van die laaste lid van die spesie, hoewel die vermoë om aan te teel waarskynlik vroeër reeds verloor is.

    Vertalings

  Vertalings:    uitsterf
Engels: die out(en), extinct(en)
Nederlands: uitsterven(nl)

Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor uitsterf.