nominativus (verbuiging)

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Latyn[wysig]

Byvoeglike naamwoord[wysig]


Enkelvoud Manlik Vroulik Onsydig
Nominatief nōminātīvus nōminātīva nōminātīvum
Genitief nōminātīvī nōminātīvae nōminātīvī
Datief nōminātīvō nōminātīvae nōminātīvō
Akkusatief nōminātīvum nōminātīvam nōminātīvum
Vokatief nōminātīve nōminātīva nōminātīvum
Ablatief nōminātīvō nōminātīvā nōminātīvō
Meervoud Manlik Vroulik Onsydig
Nominatief nōminātīvī nōminātīvae nōminātīva
Genitief nōminātīvōrum nōminātīvārum nōminātīvōrum
Datief nōminātīvīs nōminātīvīs nōminātīvīs
Akkusatief nōminātīvōs nōminātīvās nōminātīva
Vokatief nōminātīvī nōminātīvae nōminātīva
Ablatief nōminātīvīs nōminātīvīs nōminātīvīs