bekennen

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Nederlands (nl)

Stamtye
bekennen bekende bekend  
Tydvorme
Persoon Teenwoordige Tyd Verlede Tyd
ik beken bekende
jij, u bekent
hij, zij, het bekent
wij, jullie, zij bekennen bekenden
Gebiedende Wys Voltooide deelwoord Onvoltooide deelwoord
beken bekend bekennend
 

Uitspraak

Hulp:IPA: [bə.ˈkɛ.nə(n)]
   
(lêer)

Woordafbreking

be•ken•nen

Werkwoord

    Betekenisse

Beken

    Eienskappe

Oorganklike werkwoord.
Hulpwerkwoorde Bedrywend Lydend
Onvoltooid worden
Voltooid hebben zijn

Die voltooide deelwoord kan attributief gebruik word.
Swakke werkwoord met agtervoegsel -de.

    Voorbeeldsinne

«Hij heeft zijn schuld bekend
Hy het sy skuld beken.