fop

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans (af)

Etimologie

Uit vroeë Nieu-Nederlands as voppen "lieg" bekend sedert 1583. Uit Duits foppen "bedrieg, lieg". Verder herkoms onduidelik.[1]
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  fop 
Verlede Tyd  ek   het gefop        

Woordafbreking

fop

Werkwoord

    Betekenisse

Iemand vir die gek hou; kul; flous; bedrieg.

    Voorbeeldsinne

Die rugbyspeler fop sy opponent deur te maak of hy die bal aangee.

    Afgeleide woorde

fopnuus, fopbom, fopspeen

    Vertalings

  Vertalings:    fop
Engels fool(en), trick(en), deceive(en)
Nederlands foppen(nl)

Verwysings


Nederlands (nl)

Werkwoord

    Betekenisse

  1. eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van foppen
  2. (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van foppen
  3. gebiedende wys van foppen

    Voorbeeldsinne

1.: Ik fop.
2.: Fop je?
3.: Fop!