Gaan na inhoud

earbiedigje

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Naamvorm Doelvorm
Infinitief earbiedigje (te) earbiedigjen
Teenwoordig Verlede
ik earbiedigje earbiedige
do earbiedigest earbiedigest
hy, hja, it earbiediget earbiedige
mv. earbiedigje earbiedigen
Gebiedende wys earbiedigje earbiedige
Onvoltooid Voltooid
Deelwoord earbiedigjend
(earbiedigjende)
earbiedige
(earbiedige)
Eerbiedig