Gaan na inhoud

helje

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Naamvorm Doelvorm
Infinitief helje (te) heljen
Teenwoordig Verlede
ik helje helle
do hellest hellest
hy, hja, it hellet helle
mv. helje hellen
Gebiedende wys helje helle
Onvoltooid Voltooid
Deelwoord heljend
(heljende)
helle
(helle)
Haal