skiet
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | skiet |
Verlede Tyd | ek | het geskiet |
- 'n Projektiel met 'n wapen soos 'n geweer of 'n kettie afvuur.
- Vinnig beweeg.
- (plantkunde) Opkom; ontkiem; sade vorm.
- Die jagter skiet 'n bok.
- Die kar skiet vorentoe en tref die stopteken.
- Die boom skiet wortels/saad.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|