slokken

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Nederlands (nl)

Stamtye
slokken slokte geslokt  
Tydvorme
Persoon Teenwoordige Tyd Verlede Tyd
ik slok slokte
jij, u slokt
hij, zij, het slokt
wij, jullie, zij slokken slokten
Gebiedende Wys Voltooide deelwoord Onvoltooide deelwoord
slok geslokt slokkend
 

Uitspraak

Hulp:IPA: [ˈslɔ.kə(n)]
   
(lêer)

Werkwoord

    Betekenisse

Gulsig vreet

    Voorbeeldsinne

«De hond slokte even en zijn voer was weg.»
Die hond sluk nog en sy kos is weg.