benoem
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | benoem |
Verlede Tyd | ek | het benoem |
- be•noem
- Iemand vir 'n bepaalde amp voorstel of aanwys (nomineer of aanstel).
- Iets 'n naam gee.
- Hy word tot goewerneur benoem.
- Die nuwe spesie is nog nie benoem nie.
Vertalings: benoem | |||
---|---|---|---|