Gaan na inhoud

branch

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Enkelvoud Meervoud
Naamwoord branch branches
  1. (plantkunde) Tak.
  2. Tak, plaaslike perseel van 'n organisasie.
  3. Vertakking.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd I branch
he, she, it branches
Verlede Tyd branched
Verlede Deelwoord branched
Teenwoordige Deelwoord branching
Verdere vervoegings: branch (vervoeging)
Vertak.
Branch out.