Gaan na inhoud

ferhelje

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Naamvorm Doelvorm
Infinitief ferhelje (te) ferheljen
Teenwoordig Verlede
ik ferhelje ferhelle
do ferhellest ferhellest
hy, hja, it ferhellet ferhelle
mv. ferhelje ferhellen
Gebiedende wys ferhelje ferhelle
Onvoltooid Voltooid
Deelwoord ferheljend
(ferheljende)
ferhelle
(ferhelle)
fer•hel•je
  1. Vertel
  2. Verhaal; terugeis