Gaan na inhoud

gekenmerk

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  kenmerk 
Verlede Tyd  ek   het gekenmerk        
ge•ken•merk
Verlede deelwoord van kenmerk; wat eie aan iets of iemand was; uitkenning moontlik gemaak het.
Groot armoede het die krisistyd van die jare dertig gekenmerk.

    Vertalings

  Vertalings:    gekenmerk
Engels: characterized(en)
Nederlands: gekenmerkt (nl)