Gaan na inhoud

onderneem

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  onderneem 
Verlede Tyd  ek   het onderneem        
on•der•neem
  1. Iets aanpak, waag of beproef; 'n aksie in werking stel.
  2. Op jou neem; verbind om iets te doen.
  1. Sy onderneem 'n staptog deur die Drakensberge.
  2. 'n Koopkontrak is 'n ooreenkoms ingevolge waarvan 'n persoon onderneem om iets aan 'n ander persoon te lewer as hy of sy onderneem om 'n bedrag in ruil daarvoor aan eersgenoemde te betaal.

    Vertalings

  Vertalings:    onderneem
Engels: undertake(en), attempt(en)
Nederlands: ondernemen(nl)