Gaan na inhoud

tamma

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Selfstandige naamwoord
Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief tamma tammat
Genitief tamman tammien
Akkusatief tamma(n) tammat
Partitief tammaa tammia
Essief tammana tammina
Translatief tammaksi tammiksi
Inessief tammassa tammissa
Elatief tammasta tammista
Illatief tammaan tammiin
Adessief tammalla tammilla
Ablatief tammalta tammilta
Allatief tammalle tammille
Abessief tammatta tammitta
Komitatief tammineni
Instruktief tamman tammin
Met besitlike agtervoegsels
1. persoon enkelvoud tammani
2. persoon enkelvoud tammasi
3. persoon enkelvoud tammansa
1. persoon meervoud tammamme
2. persoon meervoud tammanne
3. persoon meervoud tammansa
IPA: [ˈtɑmːɑ], meervoud: [ˈtɑmːɑt]
Merrie