sonate
Afrikaans (af)
Enkelvoud | Meervoud |
---|---|
sonate | sonates |
Etimologie
- Sedert 1679 in Nederlands bekend. Van Italiaans sonata.
Woordafbreking
- so•na•te
Selfstandige naamwoord
Betekenisse
- (musiek) 'n Musiekstuk, gewoonlik in drie tot vyf dele, vir solo-instrument, klavier en basso continuo.
Voorbeeldsinne
- Telemann het baie sonates gekomponeer.
Vertalings
Vertalings: | |||
---|---|---|---|