aangedui
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | dui aan |
(in bysin) | ... dat ek | aandui |
Verlede Tyd | ek | het aangedui |
- aan•ge•dui
- Verlede deelwoord van aandui; na iets gewys; aangewys; aangetoon; duidelik gemaak.
- Die wetenskaplike naam van elke voël word ook aangedui.
- Daar was vroeër 'n gedenkteken wat aangedui het waar die slag plaasgevind het.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|