Gaan na inhoud

angu

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Sonder kopulatief
Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief   omuangu     ovangu  
Vokatief   muangu     vangu  
Lokatief
(by)
  pomuangu     povangu  
Lokatief
(na...toe/vanaf/
volgens)
  komuangu     kovangu  
Lokatief
(binne-in)
  momuangu     movangu  
Met ontkennende kopulatief
Nominatief            
Met besitskakels: angu (possessief)
IPA: [ɔmuˈɑŋgu], meervoud: [ɔˈβɑŋgu]
Kleinboet, jonger broer.