avouer
Voorkoms
| Werkwoord | ||
|---|---|---|
| avouer | ||
| Persoon | Teenwoordig | Verlede |
| j' | avoue | avouais |
| tu | avoues | avouais |
| il, elle, on | avoue | avouait |
| nous | avouons | avouions |
| vous | avouez | avouiez |
| ils, elles | avouent | avouaient |
| Hulpwerkwoord | Teenwoordig deelwoord | Verlede deelwoord |
| avoir | avouant | avouė |
- Hulp:IPA: [a.vwe]
, [a.vu.e]
-
(lêer)
- 1.: «Avouer le fait, le crime.»
- Die daad, die misdaad beken.
- 2.: «Avouer un enfant.»
- 'n Kind erken.