beweer
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | beweer |
Verlede Tyd | ek | het beweer |
- be•weer
- Stel dat iets so is, dikwels sonder bewys daarvan.
- Dit is beweer, maar later blyk dit nie waar te wees nie.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|
- Hulp:IPA: [bə.ˈʋɪːr]
-
(lêer)
- eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van beweren
- (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van beweren
- gebiedende wys van beweren
- 1.: Ik beweer.
- 2.: Beweer je?
- 3.: Beweer!