Gaan na inhoud

mandateer

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
man•da•teer
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  mandateer 
Verlede Tyd  ek   het gemandateer        
toestemming verleen
Ek mandateer die SAOU en die Provinsiale Uitvoerende Raad om ʼn mosie van wantroue in die hoofsekretaris sowel as die NUK ter tafel te lê aangesien ʼn vertrouensbreuk tussen my en die SAOU ontstaan het.[1]

    Sinonieme

Bemagtig

    Vertalings

  Vertalings:    mandateer
Frans: mandater(fr)
Nederlands: mandateren(nl)