norwegisch

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Duits (de)

Byvoeglike naamwoord

Byvoeglike naamwoord
norwegisch
Verbuigings: norwegisch (verbuiging)

Wisselspelling

norwegiſch

Met fraktuurletters

Uitspraak

IPA:
Standaardtaal tot 1957: [ˈnɔrveːgɪʃ]
Noord-Duitse en Middelduitse standaardtaal sedert 1957: [ˈnɔɐ̯veːgɪʃ]
Suid-Duitse en Oostenrykse standaardtaal sedert 1957: [ˈnoɐ̯veːg̊ɪʃ]
Switserduitse standaardtaal: [ˈnɔrveːg̊ɪʃ]

    Betekenisse

  1. Noorweegs, van, betreffende die Nore.
  2. Noorweegs, van, afkomstig uit, behorend tot, eie aan Noorweë.
  3. Noors, van, betreffende die Nieu-Noorse tale.