opgetree
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | tree op |
(in bysin) | ... dat ek | optree |
Verlede Tyd | ek | het opgetree |
- op•ge•tree
- Verlede deelwoord van optree; hoe iemand hom gedra en gehandel het; maatreëls uitgevoer; wat in die openbaar gedoen is.
- Die Polisieman het binne die raamwerk van die landswet opgetree.
- Die skoolhoof het ernstig teenoor leerders wat rook opgetree.
- Die vertoning het duisende mense getrek en dosyne kunstenaars het opgetree.
Vertalings: opgetree | |||
---|---|---|---|