optree

Afrikaans (af)

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	tree op
(in bysin)	... dat ek	optree
Verlede Tyd	ek	het opgetree

Woordafbreking

op•tree

Werkwoord

    Betekenisse

1. Manier wat iemand hom gedra en handel; wyse waarop op gebeure gereageer word.
2. Kontrolerende of bestraffende maatreëls uitvoer.
3. Iets in die openbaar voor mense doen (soos om hulle te vermaak).

    Voorbeeldsinne

1. 'n Polisieman moet binne die raamwerk van die landswet optree.
2. Die skoolhoof gaan ernstig teenoor leerders wat rook optree.
3. Die vertoning trek jaarliks duisende mense met dosyne kunstenaars wat optree.

    Spreekwoorde

«Soos een man optree.»

Eenparig wees.

    Vertalings

Vertalings:    optree
Engels: act(en), perform(en) Nederlands: optreden(nl)