Gaan na inhoud

oprig

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
'n Huis word opgerig.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek oprig 
Verlede Tyd  ek  het opgerig        
op•rig
  1. In vertikale stand bring.
  2. 'n Instelling in die lewe roep; tot stand bring; vestig.
  1. Waar gaan ons die standbeeld oprig?
  2. Ons sal die vereniging volgende jaar oprig.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: erecting(en)
Nederlands: oprichten(nl)
  Vertalings:   
Engels: establish(en)
Nederlands: oprichten(nl)