uitgebrei
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | brei uit |
(in bysin) | ... dat ek | uitbrei |
Verlede Tyd | ek | het uitgebrei |
- uit•ge•brei
- Verlede deelwoord van uitbrei; groter geword of gegroei; aan meer gebiede gelewer.
- Die stede het later verder uitgebrei en aan mekaar "vasgroei" om 'n metropolitaanse gebied te vorm.
- Hulpverlening is na al die rampgebiede uitgebrei.
Vertalings: uitgebrei | |||
---|---|---|---|