verenig
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | verenig |
Verlede Tyd | ek | het verenig |
Teenwoordige deelwoord | verenigende |
- ver•en•ig
- Tot 'n eenheid saamsnoer; byeenkom; saamsmelt; amalgameer.
- Dit is tyd dat ons saamstaan en onder een vlag verenig.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|
- Hulp:IPA: [vər.ˈe.nəɣ̊]
, [vər.ˈʔe.nəɣ̊]
-
(lêer)
- ver•enig
- eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van verenigen
- (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van verenigen
- gebiedende wys van verenigen
- 1.: Ik verenig.
- 2.: Verenig je?
- 3.: Verenig!