verower
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | verower |
Verlede Tyd | ek | het verower |
- ver•ower
- (militêr) 'n Gebied met militêre middels in besit neem.
- Wen; aan jou kant kry.
- Konstantinopel is in 1204 deur die kruisvaarders van die vierde kruistog verower.
- As Afrikaanse digter en dramaturg verower Opperman die Hertzogprys vir beide poësie en drama.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|