voorkom
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | dit | kom voor |
(in bysin) | ... dat dit | vóórkom |
Verlede Tyd | dit | het vóórgekom |
- (klemtoonhomogram)
- vóórkom
-
(lêer) - voorkóm
- voor•kom
- Verskyn; gebeur; aangetref word.
- Voor die hof verskyn.
- Yster is die swaarmetaal wat die meeste in die heelal voorkom.
- Gatiep moet môre vir vonnisoplegging voorkom.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | voorkóm |
Verlede Tyd | ek | het voorkóm |
- Sorg dat iets nie gebeur nie; verhoed; afweer.
- Die ster se interne druk voorkom dat dit onder sy eie swaartekrag instort.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|