Gaan na inhoud

vrystel

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  vrystel 
Verlede Tyd  ek   het vrygestel        
vry•stel
  1. Afgee; loslaat; laat ontsnap.
  2. Uitgee; vir verkope bekendstel.
  3. Van 'n bestaande verpligting ontslaan; onthef.
  1. Plastiek kan giftige gasse vrystel as dit verbrand word.
  2. Die album is gereed, ons kan hom maar vrystel.
  3. Die ontwikkeling van die kolonies sou Brittanje ook vrystel van die swaar geldelike las om in die verdediging te voorsien.

    Vertalings

  Vertalings:    vrystel
Engels: release(en), exempt(en)
Nederlands: vrijstellen(nl)