abba

'n Vrou wat haar babatjie abba.

Afrikaans (af)

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	abba
Verlede Tyd	ek	het geabba

Die ww. kom van Hottentots/Khoi-taal.

Die s.nw. kom van Hebreeus, אַבָּא (abba), "vader".

ab•ba

Op die rug dra.

Sy het die kind tot by die kliniek geabba.

Die Abbasasberge se naam is van die woord "abba" afgelei, want blykbaar lyk die berge asof hulle mekaar abba.

Enkelvoud	Meervoud
abba	abba's

Vader.

Vertalings:
Engels: abba^(en) Nederlands: abba^(nl)