bevraagteken

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans (af)

Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  bevraagteken 
Verlede Tyd  ek   het bevraagteken    
Teenwoordige deelwoord bevraagtekenende     

Uitspraak

   
(lêer)

Woordafbreking

be•vraag•te•ken

    Betekenisse

Iets in twyfel trek; 'n vraagteken agter iets plaas

    Voorbeeldsinne

  1. Dit was sy besluit om die norm te bevraagteken en oplossings te probeer vind vir 'n boerdery wat ná jare van dinge "volgens die boek doen", net nie meer sy volle potensiaal bereik het nie.[1]

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: question(en)
Nederlands: betwijfelen(nl)

Verwysings