bevraagteken
Voorkoms
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | bevraagteken |
Verlede Tyd | ek | het bevraagteken |
Teenwoordige deelwoord | bevraagtekenende |
-
(lêer)
- be•vraag•te•ken
- Iets in twyfel trek; 'n vraagteken agter iets plaas
- Dit was sy besluit om die norm te bevraagteken en oplossings te probeer vind vir 'n boerdery wat ná jare van dinge "volgens die boek doen", net nie meer sy volle potensiaal bereik het nie.[1]
Vertalings: | |||
---|---|---|---|