geskiedenis

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  geskiedenis     geskiedenise  

Woordafbreking

ge•skie•de•nis

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. (wetenskap) 'n Studie van die verlede met die doel om historiese gebeure so feitlik akkuraat moontlik weer te gee.
2. Vak waarin mense oor die verlede onderrig word.

    Voorbeeldsinne

1. Verskeie teorieë bestaan oor die geskiedenis van die alfabet, hoewel die presiese oorsprong daarvan onbekend is
2. My gunsteling vak is geskiedenis.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: history(en)
Nederlands: geschiedenis(nl)

Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor geskiedenis.