Gaan na inhoud

hingo

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Sonder kopulatief
Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief   omuhingo     omihingo  
Vokatief   muhingo     mihingo  
Lokatief
(by)
  pomuhingo     pomihingo  
Lokatief
(na...toe/vanaf/
volgens)
  komuhingo     komihingo  
Lokatief
(binne-in)
  momuhingo     momihingo  
Met ontkennende kopulatief
Nominatief            
Met besitskakels: hingo (possessief)
IPA: [ɔmuˈhɪŋgɔ], meervoud: [ɔmɪˈhɪŋgɔ]
Metode