hut

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
'n Hut in India

Afrikaans (af)

Etimologie

Sedert 1300 as hutte in Middelnederlands opgeteken. Leenwoord uit Middelhoogduits. Oorsprong is onbekend; daar is geen verwante buite Germaans nie.[1]
Enkelvoud Meervoud
  hut     hutte    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  hutjie     hutjies  

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. 'n Eenvoudige woning met net een verdieping.

    Voorbeeldsinne

  1. Ek het nog altyd daarvan gehou om klein hutjies te bou. Ek woon op 'n plaas en ek het altyd huisies gebou as ek hout iewers gekry het.[2]
  Vertalings:    hut
Engels: hut(en)
Nederlands: hut(nl) v/m

Verwysings