intubeer

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Geïntubeer

Afrikaans (af)

Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  intubeer 
Verlede Tyd  ek   het geïntubeer        

Woordafbreking

in•tu•beer

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. (medies) 'n Buis deur die mondholte in die lugpyp voer

    Voorbeeldsinne

  1. As gevolg van longontsteking moes Claudia dringend geïntubeer word, maar dit was onmoontlik totdat Matteo gebore is.[1]

    Vertalings

  Vertalings:   1.
Engels: intubate(en)
Nederlands: intuberen(nl)

Verwysings