Gaan na inhoud

key

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Enkelvoud Meervoud
Naamwoord key keys
  1. (implement om oop te sluit) Sleutel
  2. (oplossing) Sleutel
  3. (musiek) Sleutel
  4. (knoppie) Toets
Byvoeglike naamwoord
key
Belangrikste
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd I key
he, she, it keys
Verlede Tyd keyed
Verlede Deelwoord keyed
Teenwoordige Deelwoord keying
Verdere vervoegings: key (vervoeging)
  1. 'n Slot verstel om met 'n spesifieke sleutel te werk.
  2. Krap met 'n sleutel, veral gesê van 'n kar se verf.